خوارزمی" در مقتل الحسین و "خیابانی" در وقایع الایام نوشته‏ اند كه در روز هشتم محرم امام حسین علیه ‏السلام و اصحابش از تشنگی سخت آزرده خاطر شده بودند؛ بنابراین امام علیه‏ السلام كلنگی برداشت و در پشت خیمه‏ ها به فاصله نوزده گام به طرف قبله، زمین را كَند، آبی گوارا بیرون آمد و همه نوشیدند و مشك ها را پر كردند، سپس آن آب ناپدید شد و دیگر نشانی از آن دیده نشد. هنگامی كه خبر این ماجرا به عبیداللّه‏ بن زیاد رسید، پیكی نزد عمر بن سعد فرستاد كه: به من خبر رسیده است كه حسین چاه می‏كَند...

عبیدالله در این روز نامه ‏اى به عمر بن سعد نوشت که: من از نظر کثرت لشکر اعم از سواره و پیاده و تجهیزات، چیزى را از تو فروگذار نکردم، توجه داشته باش که هر روز و هر شب گزارش کار تو را براى من مى ‏فرستند.

در این روز که مطابق با روز یکشنبه بوده است، عبیدالله بن زیاد مرادى را به دنبال شبث بن ربعى فرستاد که در دارالاماره حضور یابد، شبث بن ربعى خود را به بیمارى زده بود و مى‏ خواست که ابن زیاد او را از رفتن به کربلا معاف دارد، ولى عبیدالله بن زیاد براى او پیغام فرستاد که: مبادا از کسانى باشى که خداوند در قرآن فرموده است: «چون به مؤمنین رسند گویند: از ایمان آورندگانیم، و هنگامى که به نزد یاران خود - که همان شیاطینند - روند، اظهار دارند: ما با شماییم و مؤمنین را به سخره مى‏ گیریم»، و به او خاطر نشان ساخت که اگر بر فرمان ما گردن مى ‏نهى و در اطاعت مائى، در نزد ما باید حاضر شوى.

در این روز عبیدالله بن زیاد مردم را در مسجد کوفه گرد آورد و خود به منبر رفت و گفت: اى مردم! شما آل ابى سفیان را آزمودید و آنها را چنان که مى‏خواستید، یافتید! و یزید را مى‏شناسید که داراى سیره و طریقه‏اى نیکو است! و به زیر دستان احسان مى‏کند! و عطایاى او بجاست! و پدرش نیز چنین بود! و اینک یزید دستور داده است که بهره شما را از عطایا بیشتر کنم و پولى را نزد من فرستاده است که در میان شما قسمت نموده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم! این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت کنید.

پس از پايان مراسم حج و پراکنده شدن حاجيان از مکه، حسين بن حسن، معروف به «افطس» در مکه خروج کرد و گروهي از مخالفان حکومت بني عباس به او پيوستند. وي، در آغاز دستور داد پرده خانه خدا را که از سوي عباسيان بر آن نهاده شده بود، بر دارند و به جاي آن دو پرده ديگر از پشم بر آن نهادند. البته اين کار او به دستور «ابوالسرايا» بود که به نفع علويان و بر ضد عباسيان در عراق قيام کرده بود و رهبري قيام مخالفان بني عباس را بر عهده داشت. ابوالسرايا، آن دو پرده را به همراه نامه اي براي حسين افطس در مکه فرستاد تا خانه خدا را از پرده ستم کاران وقت بزدايد و با پرده هاي تازه تطهير نمايد.